Panda'mızı bıraktığımız yerden devam ediyoruz. İlk filmde Kung Fu öğrenmeye çalışan bir pandanın hikayesi anlatılıyordu. Deyim yerindeyse kıçı tutuşunca aniden içindeki kung fu yeteneğini salıyordu. İşte tam oradan hikayemiz başlıyor.
Bu seferki macerada bulması gereken husus, iç huzuru bulmasında... Genelde bu olay, seneler boyunca sürermiş. Örneğin ustası 20 senede bulabilmiş. Bu tip iç huzura sahip insan her türlü cisme hükmetme gücüne sahip oluyor.
Neyse filmimizin konusu ise yine Ejder Savaşçıları'nın kötü tavus kuşu Shen'ın kötücül planlarını engellemek... Çünkü bir nevi ateş topu şeklindeki silahı karşısında kung fu çaresiz kalabiliyor. Bu yüzden de savaşçılar buna engel olmak zorundalar. Ordular sulara açılmadan önce durdurulmalılar... Pandamız Po, hem bu tip mücadele ile uğraşırken, diğer yandan da geçmişiyle yüzleşmeye başlıyor. Öyle ki, sonunda babasının kaz olmadığı gerçeğini anlıyor. Nasıl anladıysa artık... Buna göre geçmişi Po'nun peşini bırakmazken, kehanete göre ancak bir panda, Shen'i engelleyebilecek...
Filmin içerisinde en büyük değişiklik, Po'nun artık sular seller gibi kung fu yapabilmesi olarak söylenebilir. Yine absürt espriler barındırıyor film. Bunun yanı sıra ders niteliği taşıyan ince mesajlarını, duygusal ve dingin bir edayla sunmaktan çekinmiyor.
Seslendirme kadrosundaki isimleri yan yana koyduğumuzda aslında efsane bir kadro ortaya çıkıyor. Herhalde uzun metraj bir filmde toplansa, rüya kadrolardan biri olarak dikkat çekerdi. Jack Black, seslendirme kadrosunda yine en çok dikkat çeken karakter konumunda. Adeta karakteri yaşıyor ve Jack Black'i karakterin içinde görebiliyoruz.
Film özellikle sonuyla bu serinin devam edeceğini söyler gibi. Ne de olsa kapanmayan mazileri, Hollywood açmayı çok seviyor. Özellikle de dünya çapındaki hasılatını da düşünürken, en az Shrek serisi kadar film çekilir diye düşünüyorum. Üstelik Shrek malzemesini tüketmiş bir animasyondu. Kung Fu Panda ise uzak doğu mistizminden ve tarihinden kendine konular seçen bir animasyon. Bu yüzden de konu bulmakta çok da zorlanmazlar gibi geliyor. Tabii bu seriler uzadıkça, belli bir süre sonra kabak tadı vermeye başlıyorlar.
Ne diyelim, aslında çok da söylenebilecek şey yok. İlk filmin neredeyse aynısı bir filmle karşı karşıyayız. Konular değişmiş olsa da, içerik olarak pek farklı bir seyir izlemiyor. Ekstra olarak yeni karakterler, yeni nasihatlar ve en önemlisi de geçmişi anlatan sahnelerde kullanılan iki boyutlu animasyon teknikleri filme renk katıyorlar.
Bu seriyi seviyorsanız tavsiye edilir. Başka da söze gerek yok...
Shifu: This could be the end of Kung Fu.
Po: But I just got Kung Fu !
Shifu: And now, you must *save* it !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder