İnsanlar çocuklarının en iyi şekilde büyümesini isterler. Bu yüzden de en iyi koşulları sağlamaya çalışırlar. Ancak yalnız bir anne söz konusuysa, bu koşullar kolay kolay sağlanamaz. Sağlanamayan koşullar da sürekli tehlikelerin yakınlarında olmasını sağlar. İşte biz de bu tip bir durumla karşı karşıyayız.
Sinemada zaman zaman yer alan, ancak pek de cesaret edilemeyen bir konudur pedofili ya da diğer adıyla sübyancılık... Snowtown ise anzak filmi olmanın kökleriyle cesurca yaklaşıyor bu konuya. Üç çocuklu bir ailenin büyük oğlunun gözüyle seyirciyi hikayesine davet ediyor.
Snowtown'ın konusuna geldiğimizde ise; filmimiz çarpıcı bir şekilde başlıyor. Evin annesi çocuklarını karşı komşularına emanet ediyor, böylece çocukları evde yalnız kalmayacaklardır. Ancak komşu çocuklarla ilgilenirken, onları kullanmayı tercih ediyor. Cinsel tacizlerde bulunuyor. Bunu duyan anne çılgına dönüyor. Mahalle içinde örgütlenen bir gruba baş vuruyor. Bu grup sübyancıları bir pislik olarak görerek, onları cezalandırma misyonunu yükleniyor. Bunun üzerine sübyancılara karşı bir savaş açılıyor. Ancak uygulanan yöntemler şiddetin üst seviyelerine ulaşıyor.
Bu rahatsız edici Avustralya filmi, son derece rahatsız edici bir konuyu işliyor. Filmin içinde kullanılan her öğe filme ayak uydurmayı tercih ediyor. Böylece tamamiyle rahat izlenemeyen bir film ortaya çıkıyor. Kullanılan kamera açıları, girişten itibaren kullanılan müzik kullanımı, tekinsiz oyunculukları da düşündüğümüzde, işin içinden çıkılmaz bir atmosfer filmiyle karşılaşıyorsunuz.
Son derece rahatsız edici sahneler mevcut filmin içinde. Örneğin her ne kadar günümüzde dizilerden tacvüz sahnelerine alışsak da, bir nevi oğlancılık yapılmasına, yani bir erkeğin başkasına tecavüz etmesini içeren bir sahne var. Bunun dışında masum bir köpeğin katledilmesi, kanguruların kesildiği sahneler, klasik film seyircisine zor anlar yaşatabilirler. Bu yüzden filmi izlemeden bu satırlara kulak vermenizde fayda var diye düşünüyorum.
Aile içindeki ilişkiler son derece bunaltıcı anlara sahne oluyor. Çünkü ilişki düzeyi tam olarak anlaşılamayan John karakteri, bir nevi baba rol modeli şeklinde filmde varlığını sürdürürken, annesinin erkek arkadaşı olarak kabul edilebilir. Ancak bir yandan da koruyucu melek görevini de yerine getirmeye çalışıyor. Ancak bu karakter o kadar karanlık tasarlanmış ki, yüz ifadelerinden ürperti duyuyorsunuz. Uyguladığı baskıcı tutum, seyirci dahil herkesin gerilmesine neden oluyor. Bu da filmin bir nevi psikolojik gerilim atmosferine katkıda bulunuyor.
Başrol olarak tabir edebileceğimiz Jamie karakteri, son derece sünepe, güçlü fiziki görünüşüne rağmen son derece kırılgan yapı içerisinde bir karakter. Bu yüzden de tecavüzlere karşı koyamıyor. Her türlü zorlamayı kabullenmek zorunda kalıyor. Baskıcı tutumun onu ele geçirmesine mani olamıyor. Bu sönük kişilik özellikleri sonucunda zorla canavara dönüşmesi sürecini izlemekle yetiniyoruz. Çünkü kendi insiyatifini kullanamayan bu karaktere, belki de kimse yardımcı olamıyor. Bu çaresizlik de seyirciyi gerdikçe geriyor. Hatta bazı tavırlarından dolayı çocuğun gizliden gizliye eşcinsel olabileceği düşüncesi de hikayenin alt metninde saklanan gizlerden sadece biri olarak kabul edilebilir.
Sonuç olarak insanı an ve an gerilimi üzerinde hissedeceği bir filmle karşı karşıyayız. Bunun sonucunda da insani değerlerin yok sayılmasına tanıklık etmekle yetineceğiz. Çaresizliği hissetmek bu filmi izlerken, en çok hissettiğimiz duygulardan biri olacak ki, her mideye uygun bir film olduğunu söyleyemeyeceğim.
Sert, acımasız, tahammülü zor olan filmleri sevenlere ve gerilim meraklılarına tavsiye edilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder