Her yaptığının bedeli vardır. Bu yüzden bazen temkinli olacaksın, aksi takdirde bu hayat seni vezir de eder, rezil de...
Son yıllarda sıkça rastladığımız kesişen hayatlar filmlerine bir yenisi daha eklendi. Bu seferki temsilcisi Meksika'dan geliyor. Bu sefer kesişen hayatların ortak noktaları futbol... İçerik itibariyle belki futbolla alakası olmasa da... Üç dünya kupası sırasında geçen olayları konu alıyor. Üç dünya kupası demek, 12 sene demek... 2002, 2006 ve 2010 Dünya Kupaları, filmin geçtiği zaman dilimleri... Hatta 2002 yılındaki dünya kupasında Türkiye de olduğundan ve o dünya kupasının akılda kalan karelerinden birisi de bize ait. Bu açıdan İlhan Mansız'ın Senegal'a attığı gol, filmin bir kısmında çıktığında Türk seyircisinin yüzlerinde bir gülümseme beliriyor.
Kısaca filmimizin konusu gelelim. Aslında anlatması çok kolay değil, fakat yine de denemeye çalışacağım. Üç farklı zaman diliminde yaşanan üç farklı olayı anlatıyor film. İlkinde hırslı ve başarılı bir polisin, insanları kaçırarak fidye isteyen bir çetenin peşine düşüşünü izliyoruz. Diğer iki hikayede ise bu kaçırma olaylarından ikisinin farklı kişiler açısından izleme ihtimalimiz oluyor. Sonuç olarak ortak bir paydada pis ilişkilere, Meksika'nın karanlık dünyasına tanık olma şansı yakalıyoruz.
Tarz olarak film, son yıllarda Güney ve Orta Amerika kıtasından çıkan filmlerin tarzından gidiyor. Karmaşık bir kurgu, yıllara bölünen zaman dilimi ve çetelerin hüküm sürdüğü bir dünya... En bilineninden Tanrıkent filminden hatırlayabilirsiniz. Oradaki kirli dünyanın Meksika versiyonu ile karşı karşıyayız.
Kimi seyirciler için zor olan sahneler içeriyor film. Çeşitli işkence, tehdit vesayre sahnesi çekinilmeden kullanılmış. Yozlaşan polisler, birbirinden para çalmaya çalışan ortaklar, fidye nöbetleri, kirli oyunlar üst üste geliyor film boyunda, bunun neticesinde de kendinizden başka kimseye güvenemiyorsunuz. Çünkü neredeyse her karakterin suç işlemeye eğilimi var.
Filmin kurgusu o kadar karmaşıklaştırılmış ki, bazen hangi hikayeyi takip ettiğinizi şaşırıyorsunuz. Bu filmin belki de en büyük handikabı konumunda olmakla beraber, filmden bazı anlarda kopabiliyorsunuz. Gördüğünüz karakterler kimdi, bu adam büyüdü mü şimdi gibi bazı soru işaretleri kafanızda dolaşmaya başlıyor. Hikayeyi takip edebilmeniz için bilmeniz gereken altın kural ise şu: Dünya Kupalarının hangi ülkede olduğunu bilmek. Bu kupaların yıllarını bilmek. Çünkü aksi takdirde kurguda dengenizi kaybedebilirsiniz. Ben şahsen filmi izlerken, Dünya kupaları hakkındaki ayrıntıları bildiğimden çok aşırı şaşmadım. Ancak bilmeyen için tam bir kabusa dönebilir.
Bu kadar karmaşık kurgunun içinde doğal olarak sürprizler de kaçınılmaz oluyor. Kurgu oyunları ve rehinelerin gözleri bağlı bakış açılarıyla gösterilen bazı kısımlarda şaşırtıcı ayrıntılara rastlayabiliyorsunuz. Tabii bu ayrıntılara rastlayamazsanız da, filmin sonunu beklemeniz gerekebilir. Ne de olsa düğüm en sonunda açıklığa kavuşuyor.
Çocuk oyuncular da dahil, oyuncu kadrosu gerçekten de iyi iş çıkarmışlar. Olayları son derece gerçekçi bir şekilde seyirciye sunmayı başarıyorlar. Yönetmen bazı anlarda değişik açı denemelerine kalkışıyor. O anlarda bir an gerçeklikten uzaklaşabiliyorsunuz. Ancak yine de genel olarak başarılı bir görüntü çiziyor.
Días de Gracia; Türkçe adıyla Af Günleri, İngilizce adıyla Days of Grace, şiddeti tüm gerçekliğiyle vermeye çalışan, Meksika'dan çıkan iyi yapımlardan biri... Senaryosu çok farklı olmasa da, karışık kurgusuyla fark yaratmayı beceriyor. Bir yerlerde filme rastlarsanız, denemenizi tavsiye ederim. Ama uyarmadı demeyin, film bazı anlarda bunaltıcı olabiliyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder